欧阳修全集

  • 内容
材料 > 欧阳修全集 > 卷三十九 居士集卷三十九
纪十首附一首
[ 空缺 2 · ]
[ 空缺 3 · ]
[ 空缺 4 · ]
[ 空缺 5 · ]
[ 空缺 6 · ]
[ 空缺 7 · ]
[ 空缺 8 · ]
[ 空缺 9 · ]
[ 空缺 10 · ]
[ 空缺 11 · ]
[ 空缺 12 · ]
[ 空缺 13 · ]
[ 空缺 14 · ]
[ 空缺 15 · ]
[ 空缺 16 · ]
[ 空缺 17 · ]
[ 空缺 18 · ]
[ 空缺 19 · ]
[ 空缺 20 · ]
[ 空缺 21 · ]
[ 空缺 22 · ]
[ 空缺 23 · ]
[ 空缺 24 · ]
[ 空缺 25 · ]
[ 空缺 26 · ]
[ 空缺 27 · ]
[ 空缺 28 · ]
[ 空缺 29 · ]
[ 空缺 30 · ]
[ 空缺 31 · ]
[ 空缺 32 · ]
[ 空缺 33 · ]
[ 空缺 34 · ]
[ 空缺 35 · ]
[ 空缺 36 · ]
[ 空缺 37 · ]
[ 空缺 38 · ]
[ 空缺 39 · ]
[ 空缺 40 · ]
[ 空缺 41 · ]
[ 空缺 42 · ]
醉翁亭记
环滁皆山也。其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。山行六七里,渐闻水声潺潺,而泻出于两峰之间者,酿泉也。峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。作亭者谁?山之僧曰智仙也。名之者谁?太守自谓也。太守与客来饮于此,饮少辄醉,而年又最高,故自号曰醉翁也。醉翁之意不在酒,在乎山水之间也。山水之乐,得之心而寓之酒也。
[ 空缺 45 · ]
[ 空缺 46 · ]
已而夕阳在山,人影散乱,太守归而宾客从也。树林阴翳,鸣声上下,游人去而禽鸟乐也。然而禽鸟知山林之乐,而不知人之乐;人知从太守游而乐,而不知太守之乐其乐也。醉能同其乐,醒能述以文者,太守也。太守谓谁?庐陵欧阳修也。